Το τέλος του παιχνιδιού είναι και η αρχή του

Lola: Μάνι...
Μanni: μμμ..??
L: μ’αγαπάς?
M: (εκπνέοντας τον καπνό από τη τζούρα του) και βέβαια…
L: πως είσαι τόσο βέβαιος?
M: χμμ! Δεν ξέρω.. είμαι…
L: μπορεί να ήταν μια άλλη…
M: (αρνητικά) α α...
L: γιατί όχι?
M: γιατί είσαι η καλύτερη…
L: η καλύτερη…?
M: η καλύτερη κοπέλα
L: από όλες στον κόσμο?
M: βεβαίως
L: πώς το ξέρεις?
M: το ξέρω
L: έτσι νομίζεις
M: καλά… έτσι νομίζω…
L: βλέπεις? Δεν είσαι βέβαιος…
M: έχεις τρελαθεί?!
L: …
M: (αναστενάζοντας) φφφφ…
L: αν δεν είχαμε γνωριστεί?
M: τι εννοείς?
L: θα έλεγες τα ίδια σε κάποια άλλη…
M: αν δεν θες να ακούσεις…
L: θέλω να ξέρω τι αισθάνεσαι…
M: ok.. (ξεροβήχει).. γκχμ.. τα συναισθήματα μου λένε πως είσαι η καλύτερη
L: «τα συναισθήματά σου»? ποιος είναι «τα συναισθήματά σου»?
M: εγώ… η καρδιά μου…
L: η καρδιά σου λέει: «Μάνι αυτή είναι η μοναδική»?
M: (γνέφοντας καταφατικά) ναι
L: κι εσύ λες: «ευχαριστώ για την πληροφορία»?
M: (γνέφοντας καταφατικά) ναι
L: και κάνεις ότι λέει η καρδιά σου?
M: δεν «λέει» κάτι… δεν ξέρω… απλώς αισθάνεται

from "Lola Rennt" (1999) - a film by Tom Tykwer